دوم مه 2023 - در مطالعه اخیراً منتشر شده در مجله آنتی اکسیدان ها، محققان استفاده از تغذیه درمانی پزشکی برای بیماران دیابت نوع 2 (T2DM) را بررسی کردند.

زمینه

رژیم غذایی عامل مهمی در ایجاد دیابت نوع 2 است. تغذیه درمانی پزشکی در مدیریت دیابت 2 بسیار مهم است و می تواند نتایج متابولیک را به عنوان بخشی از بهینه سازی سبک زندگی بهبود بخشد. درمان مکمل با آنتی اکسیدان ها، از جمله کاروتن، ویتامین های C و E، و سایر ریزمغذی ها، به دلیل شواهد متناقض در مورد کارایی و ایمنی طولانی مدت آنها، مزایای ثابت شده ای ندارد .مطالعات نشان می دهد که مواد مغذی ممکن است اثرات متابولیک مثبتی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشند. با این حال، شواهد بیشتری برای تعیین ایمنی و اثربخشی آنها مورد نیاز است.

تغذیه درمانی پزشکی

تغذیه درمانی پزشکی برای مدیریت دیابت نوع 2 مهم است. انجمن دیابت آمریکا (ADA) اهداف زیر را برای تغذیه درمانی در سال 2022، تایید کرده است:

· با در نظر گرفتن نیازهای فردی و ترجیحات فرهنگی و شخصی، افراد را به عادات غذایی سالم و کنترل وعده های سروینگ غذایی تشویق کنید.

· عادات غذایی لذت بخش را ترویج کنید و در عین حال به افراد در مورد خوردن غذاهای مرتبط با پیامدهای منفی سلامت، هشدار دهید.

· تجهیز بیماران و مراقبان به منابع مفید برای دستیابی به یک برنامه غذایی سالم تر و بهبود کیفیت کلی رژیم غذایی آنها.

· بر اهداف تغذیه ای برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کهبا اهداف توصیه شده برای جمعیت عمومی قابل مقایسه است، تاکید کنید.

درشت مغذی ها

مدیریت دیابت نوع 2شامل کنترل سطوح گلایسمی پس از غذا و سطح قند خون ناشتا است که با تمرکز بر مصرف کربوهیدرات قابل دستیابی است. بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 معمولاً محتوای کربوهیدرات متوسطی مصرف می کنند. ثابت شده است که کاهش مصرف کربوهیدرات با رژیم کم یا بسیار کم کربوهیدرات، روشی مناسب برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2برای کنترل بهتر بر سطح قند خون است.

یک متاآنالیز از 23 مطالعه نشان داد که رژیم غذایی کم و بسیار کم کربوهیدرات (CHO) به مدت شش ماه، باعث بهبود سطح HbA1c و سطح گلوکز ناشتا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 شد.

بیمارانی که رژیم غذایی کم و بسیار کم کربوهیدرات (CHO) داشتند کاهش وزن بیشتر، کاهش مصرف داروهای دیابت، بهبود سطح تری گلیسیرید و کاهش مقاومت به انسولین را در مقایسه با بیمارانی که رژیم غذایی کنترل داشتند، نشان دادند.

شیرین کننده های مغذی

محدود کردن یا اجتناب از نوشیدنی‌های شیرین شده با قند و غذاهای فرآوری ‌شده برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲توصیه می‌شود تا خطر افزایش وزن را کاهش داده و نمایه ی خطر متابولیکی قلبی را بهبود بخشند. مصرف فروکتوز در دوزهای بیشتر از 60 گرم در روز یا بیش از 10 درصد انرژی به جای سایر کربوهیدرات ها می تواند سطح تری گلیسیرید سرم را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 افزایش دهد.

یک متاآنالیز نشان داد که دوزهای بالای فروکتوز به طور مداوم سطح تری گلیسیرید را در افراد مختلف افزایش می دهد. جایگزینی فروکتوز با سایر کربوهیدرات‌ها در آزمایش‌های تغذیه ‌ای کنترل‌ شده ی کوتاه‌ مدت، کنترل گلایسمی را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بهبود بخشید، و منجر به کاهش تقریباً 0.53 درصدی هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) بدون تأثیر بر سطح انسولین شد.

چربی ها

چربی و اسیدهای چرب اشباع  (SFAs)

بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 باید همان دستورالعمل های مصرف SFA را مانند جمعیت عمومی دنبال کنند. مصرفSFA ها را به 10 درصد از کل کالری روزانه محدود کنید و آنها را با چربی های غیر اشباع، به ویژه اسیدهای چرب غیر اشباع با چندپیوند دوگانه (PUFA) جایگزین کنید. مصرف زیادSFAs  با افزایش خطر بیماری قلبی عروقی مرتبط است.

جایگزینی SFA با PUFA منجر به کاهش قابل توجه کلسترول تام و کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم(LDL) می شود. جایگزینیSFA ها با اسیدهای چرب غیراشباع مونو(MUFA) گیاهی، مانند روغن زیتون و آجیل، می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهد.

اسیدهای چرب ترانس

مطالعات نشان می دهد که مصرف بیشتر اسیدهای چرب ترانس صنعتی با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. اسیدهای چرب ترانس صنعتی (TFAs) اثر آتروژنیک قوی تری نسبت به SFA یا اسیدهای چرب غیراشباع سیس دارند.

اسیدهای چرب ترانس صنعتی، غلظت کلسترول تام و LDL-C را افزایش می دهند در حالی که غلظت کلسترول خوب یا لیپوپروتئین با چگالی بالا((HDL را کاهش می دهند.

یک متاآنالیز از هفت کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده نشان داد که مصرف اسیدهای چرب ترانس تأثیر قابل‌ توجهی بر سطح انسولین و گلوکز ندارد. با این حال، افزایش مصرف اسیدهای چرب ترانس با افزایش قابل توجه کلسترول کل و LDL همراه بود.

اسیدهای چرب مونو غیر اشباع(MUFA)

اسیدهای چرب مونو غیر اشباعمی توانند حساسیت به انسولین را با کاهش استرس شبکه آندوپلاسمی (ER) و نشان دادن خواص ضد التهابی افزایش دهند. آنها بقای سلول های بتا را بهبود می بخشند و از کاهش مسیر سیگنال دهی انسولین جلوگیری می کنند.

مروری بر 24 کارآزمایی تصادفی‌ و کنترل‌شده نشان داد که رژیم‌های غذایی سرشار ازMUFA  ممکن است با بهبود فاکتورهای متابولیکی مانند سطح گلوکز و انسولین، مقاومت به انسولین، عملکرد سلول‌های بتا، سطح کلسترول HDL و سطوح تری گلیسیرید، برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مفید باشند.

ریز مغذی ها

مطالعات هیچ مدرکی برای حمایت از استفاده ی روتین از آنتی اکسیدان ها، مانند کاروتن، یا ویتامین E وC، برای افراد مبتلا به دیابت 2 ارائه نکردند، علیرغم اینکه این وضعیت با سطوح بالاتر استرس اکسیداتیو مرتبط است. این به دلیل فقدان شواهدی مبنی بر اثربخشی و ایمنی طولانی مدت آنها است.

همچنین شواهد علمی، استفاده از ریزمغذی‌ها و مکمل‌های گیاهی را به طور معمول پشتیبانی نمی‌ کند.

نتیجه

یافته های این مطالعه نشان می دهد که شواهد علمی از توصیه ی یک درشت مغذی خاص برای برنامه های غذایی پشتیبانی نمی کند. بنابراین، توصیه می شود برنامه های غذایی برای رفع نیازهای فردی شخصی سازی شود.

جایگزینی غذاهای با شاخص گلایسمی بالا (GI) با غذاهای با GI پایین و کاهش مصرف کلی کربوهیدرات ها، گزینه‌های موثری برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 برای افزایش کنترل قند خون است.

تحقیقات بیشتری برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی مکمل های آنتی اکسیدانی و مواد مغذی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مورد نیاز است.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20230502/The-role-of-diet-in-managing-type-2-diabetes-insights-into-individualized-medical-nutritional-therapy.aspx